🐩 Msza Trydencka Jak Się Ubrać

Zobacz najciekawsze publikacje na temat: msza trydencka. Policja weszła na mszę i wyniosła księdza. Zobacz nagranie! 29 W poniedziałek rano funkcjonariusze policji weszli do Domu Zakonnego Towarzystwa Salezjańskiego przy ul. MSZA TRYDENCKA W DIECEZJI SOSNOWIECKIEJ: Celebransi. Wiernym Środowiska Tradycji Katolickiej Diecezji Sosnowieckiej w odpowiedzi na troski i pytania. W niedzielę dnia 7.10 2018 wierni jak w każdą niedzielę przygotowali prowizoryczny ołtarz zebrali się na poprzedzającym każdą Mszę Św. różańcu lecz nie doczekali się celebransa LITURGIA TRYDENCKA NA OAZIE Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Podczas wakacyjnej ONŻ II stopnia na trzecim turnusie w Tylmanowej została odprawiona Msza św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego, tzw. Msza trydencka. Stanowiło to pewne novum. Niestety to wydarzenie spowodowało powstanie wielu nieprawdziwych informacji, a także w Jak się ubrać? Nie znam łaciny… – msza trydencka jak się ubrać 주제에 대한 세부정보를 참조하세요; msza trydencka jak się ubrać 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요. Katecheza 7. Jak się zachować, będąc na Mszy trydenckiej po … 8 rzeczy w które NIE WOLNO się ubrać do Kościoła. Nawet … Msza Trydencka. Utworzono: 31 lipiec 2021. Odsłony: 5090. Msza św. w rycie trydenckim zostanie odprawiona w naszej świątyni 1 sierpnia 2021 r. o godz. 16:00. ZAPRASZAMY. Katechezy. Drogi Czytelniku! Przygotowaliśmy teksty oraz nagraliśmy katechezy objaśniające, krok po kroku, różne kwestie związane z Mszą trydencką. Podzieliliśmy je tematycznie, ale dla zdobycia najpełniejszej wiedzy i w sposób pozwalający na zapamiętanie kluczowych kwestii, polecamy czytanie tych katechez w zaproponowanej MSZA TRYDENCKA W DIECEZJI SOSNOWIECKIEJ. Wiernym Środowiska Tradycji Katolickiej Diecezji Sosnowieckiej w odpowiedzi na troski i pytania. W niedzielę dnia 7.10 2018 wierni jak w każdą niedzielę przygotowali prowizoryczny ołtarz zebrali się na poprzedzającym każdą Mszę Św. różańcu lecz nie doczekali się celebransa, który To książka, na którą czekał każdy, komu bliska jest tradycja kościoła, komu na sercu leży, by Msza św. w jej klasycznej rzymskiej formie powróciła do naszych kościołów, ale też każdy, kto nigdy nie miał z tą Mszą styczności, kto się jej wystrzega, kto jeszcze nie odkrył jej jako „najpiękniejszej rzeczy po tej stronie Nieba”. Tradycjonalizm Katolicki FSSPX Msza Trydencka. Moderatorzy: PeterW, Jockey. Strona 93 z 98 [ Posty: 1458 ] Przejdź na stron Abp Viganò zwraca uwagę na zamęt, jaki wprowadziło nazwanie Mszy Świętej Wszech Czasów „nadzwyczajną formą” rytu rzymskiego, ale jednocześnie twierdzi, że „liberalizacja Mszy Trydenckiej zrobiła wiele dobrego, ożywiając duchowość milionów ludzi i przybliżając do wiary wiele dusz, które w bezpłodności zreformowanego Mity i prawda (tom 1-2) Msza święta Trydencka. Mity i prawda (tom 1-2) Producent: Rosa Mystica. Kod produktu: 2733. 89,00 zł. / szt. Dodaj do koszyka. Dodaj do ulubionych Dodaj do porównania. Msza Trydencka. Rozmowy na temat świąt i zwyczajów religijnych Kościoła świętego. Posty: 474 Strona 23 z 32. Przejdź do strony: Poprzednia; 1 ZdBIMh. Jak to się stało, że tyle wokół nas zgorszenia, a rzeczy, które uchodziły za niemoralne stopniowo zyskują milczącą akceptację w społeczeństwie? Jak mamy znaleźć odpowiedź na to które zachowania uznać za właściwe, jeżeli wszędzie w kulturze masowej sprzedaje nam się sztukę mediacji i zgniłego kompromisu? Odpowiedź na te i inne pytania, które nasuwają się nam po takim wstępie mamy tuż przed oczami, w wielu jednak przypadkach zakrytą. Odpowiedzą na to wszystko jest Najświętsza Ofiara Pana Naszego Jezusa Chrystusa, a także niezachwiana, nieskażona nauka przekazana nam przez Naszego Zbawiciela. Odpowiedzą jest ponadczasowa filozofia, która wykształciła wielu patriotów gotowych umierać za swój kraj, mieć jasno względem niego sprecyzowane obowiązki i wypełniać je - etyka katolicka (dzisiaj tak bardzo zrelatywizowana, aby przypodobać się światu). To prawo moralne nakazuje czcić Boga przez akty zewnętrzne jak uczestnictwo w Mszy Świętej. Przez przykład Mszy Świętej Wszechczasów oraz w mojej osobistej ocenie najbardziej rażące różnice między tym co jest teraz w większości parafii w Polsce i na świecie a co nazywamy Novus Ordo Misae postaram się przybliżyć sposób myślenia naszych przodków. Podczas Mszy Świętej zwaną Trydencką podkreślany jest ofiarny charakter Mszy. Kapłan zwrócony w stronę ołtarza składa Ofiarę Bogu. Wiele modlitw na samym początku (dzisiaj wyciętych) ma to podkreślać. Ołtarz zwrócony jest na wschód i tam zostaje przytwierdzony do podłogi, nieprzesuwny, stały. Dzisiaj jednak kapłan zwrócony versus populum pokazuje nam, że to nasza obecność jest najważniejsza. Ksiądz od razu może dokonać inspekcji, który z wiernych przybył i czy jest odpowiednio ubrany. Ołtarz został, jest jednak drewniany, przesuwny i jego miejsce może być dowolnie zmieniane. Już samo to podkreśla brak stałości. A gdzie w tym wszystkim Bóg ? Gdzieś z tyłu, bo na pewno nie na pierwszym planie. Mamy do czynienia z przesunięciem gospodarza domu na drugi plan. Nasi dziadowie i pradziadowie z pewnością mogli poszczycić się gościnnością do tego stopnia, że nawet mamy z tym związane w naszym pięknym języku przysłowia, jednak nigdy kosztem gospodarza. A jak w świątyni tak też w życiu. W Mszy Wszechczasów trzykrotnie przepraszamy za nasze grzechy w Spowiedzi Powszechnej. Pierwszy raz przeprasza kapłan, następnie wierni. Trzeci raz przepraszają wszyscy tuż przed przyjęciem Komunii Świętej, aby tą komunię przyjąć w jak najdoskonalszym stanie co do duszy. Podczas przepraszania zwracamy się o wstawiennictwo do Matki Bożej, Świętego Michała Archanioła, Jana Chrzciciela, a także apostołów Piotra i Pawła a dopiero później Wszystkich Świętych i kapłana. Nasi przodkowie dostrzegali w tym różnicę przez personalne zwracanie się do poszczególnych świętych, ponieważ tak samo w naszych ziemskich sprawach zwykle nie zbiera się grupa ludzi i nie przeprasza się ich wszystkich za jednym zamachem ( tak nam wszystkim łatwiej, a to celowo ma być trudne), inaczej wyglądają osobiste przeprosiny w cztery oczy. Tak i ze wstawiennictwem o przebłaganie. Dodatkowo przepraszamy przed Komunią Świętą, odpuszczone są nam grzechy lekkie i jesteśmy w możliwie jak najdoskonalszym stanie do przyjęcia Pana Jezusa. Dzieje się tak dlatego, że nawet w sytuacji gdy się wyspowiadaliśmy, ale podczas Mszy uciekliśmy gdzieś myślami, rozproszyła nas jakaś osoba w ławce bądź jeszcze przytrafiło nam się tysiąc innych powodów ku temu, żeby popełnić grzech lekki podczas Mszy to obiektywnie jest on grzechem a starając się zbliżyć do Drugiej Osoby Trójcy Przenajświętszej chcemy być jak najdoskonalsi i w ten sposób oddać cześć i szacunek. Dzisiaj jednak Spowiedź powszechną odmawiamy tylko raz, wielu ludzi uważa, że jest ona zamiennikiem Sakramentu Pokuty i robimy to wszyscy razem, aby przede wszystkim poczuć, że znajdujemy się w jakieś wspólnocie, bo przecież nasze uczucia są najważniejsze. Samo przyjmowanie Komunii Świętej jest ściśle określone sprecyzowanymi zasadami, postawa ma być klęcząca i do ust. Klęcząca – ponieważ podkreślamy charakter ugięcia się przed majestatem samego Boga i do ust, ponieważ to kapłan ma przywilej dotykania Ciała Pańskiego a nie wierny. Każdy kontakt jest też obiektywnie profanacją, ponieważ nawet w najmniejszej drobinie (także tej niewidocznej dla oczu) znajduje się Chrystus Pan. Taki kontakt wiernego z komunią powoduje, że drobiny zostaną wtarte w ubranie, bądź pozostaną tam gdzie akurat wierny dotykał czegoś ręką (ławki, ściany, ubranie) a przez to zostaje umniejszona cześć samemu Bogu. Sama formuła, którą wypowiada kapłan jest też inna: „Ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa niechaj strzeże duszy twojej na żywot wieczny. Amen”. Mamy więc formułę, która nam mówi co się dokona, a na końcu słowo Amen czyli niech się stanie. W zwyczaju na nowej Mszy dostrzegłem tutaj rozproszenie: w jednych kościołach komunia jest na stojąco, niektóre praktykują przyklęknięcia przed, inne pozostają przy pozycji klęczącej przy balaskach (o ile te przetrwały renowację). Czasy terroru sanitarystycznego pokazały jednak jak krucha jest nasza wiara i doszło do rozpowszechnienia zbrodniczej praktyki komunii na rękę. Już te wszystkie próby troski o każdą drobinę Ciała Pańskiego schodzą na dalszy plan, ponieważ nasze zdrowie jest najważniejsze. Już wszystkie środki mające się troszczyć o Hostię przenajświętszą w postaci balasek i obrusów przy nich są drugoplanowe. Jednak ważna jest też sfera symboliczna tego co mówimy podczas przyjmowania komunii a mianowicie „Ciało Chrystusa” a wierny odpowiada „Amen” czyli niech się stanie. Jak mamy to interpretować czy to co przyjmujemy dopiero ma stać się Ciałem Chrystusa a jeszcze nim nie jest? Czy jest to próba zaprzeczenia stwierdzenia, że to co przyjmujemy to jest Ciało Chrystusa ? Kto i dlaczego w tak kluczowym momencie był za wprowadzeniem tego rodzaju zmian? Czy sprzyjał instytucji Kościoła? Jak na to wszystko spojrzeliby nasi przodkowie? W tym krótkim artykule starłem się pokazać rażące różnice i moją ich interpretację, a przez to zmianę punktu widzenia w aspektach wiary u dzisiejszych katolików i naszych przodków. Temat jednak jest bardzo obszerny. Wiele aspektów nauczania w zakresie katechizmu zostało także zmienione. Istotnym jest także brak wody święconej w wielu kościołach już od dziesiątek lat. Wzór niemalże matematyczny na to wszystko jest taki: kiedyś istniały bardziej sprecyzowane reguły, dziś jest mało reguł, duże pole do interpretacji, wiele miejsc gdzie można dodać coś od siebie gdy tylko pojawi się natchnienie. Brak stałości versus płynność i zmienność. Z Panem Bogiem Feliks Dodaj recenzję: Producent: Wydawnictwo Key4 Dostępność: Jest Ilość:szt. 139,00 zł Ten przewodnik został tak pomyślany, żeby – bez względu na to, czy od lat uczestniczysz w liturgii trydenckiej, czy też zainteresowałeś się nią niedawno – otworzyć przed Tobą bogactwo zawarte we Mszy Świętej wszech czasów, to znaczy odprawianej w starożytnym i dostojnym klasycznym rycie rzymskim. W środku znajdziesz dwa polskie tłumaczenia łacińskiego tekstu Mszy Świętej (jedno – słowo w słowo, a drugie wzięte z polskiego mszalika) wraz ze zdjęciami, diagramami, notatkami i wyjaśnieniami, które pomogą Ci nie tylko podążać za akcją liturgiczną, ale także zrozumieć historię i znaczenie ceremonii, w których bierzesz udział. Znajdziesz tu także rozdziały wyjaśniające główne różnice między klasycznym rytem rzymskim (sprawowanym po łacinie) a tym wprowadzonym po II Soborze Watykańskim (sprawowanym po polsku), omówienie rozwoju Mszy świętej i jej siostrzanej liturgii, czyli oficjum, krótką historię przekładów Biblii, obszerny słowniczek, a także modlitwy, które pomogą Ci przygotować się do przyjęcia sakramentów pokuty i Eucharystii. Spis treści SPIS TREŚCI:Jak korzystać z tej książki viiiPoczwórny charakter ofiary xCzym jest Msza Święta xiStarożytny kult żydowski xiiDwie główne części Mszy Świętej xiiDwie części modlitwy xiiiCo sprawia, że Msza trydencka jest inna? xivFormy celebracji Mszy trydenckiej xvMuzyka wykonywana podczas Mszy xvKalendarz liturgiczny xviOkresy liturgiczne xviiBarwy liturgiczne xviiiŚwięta służba ołtarza podczas Mszy xixSzaty liturgiczne kapłana xxJak powinniśmy się ubrać na Mszę Świętą xxiŚwięte naczynia i przybory liturgiczne xxiiOłtarz i jego wyposażenie xxivStrony ołtarza xxvPrzygotowujemy się do Mszy Świętej xxviMsza katechumenów 2Msza wiernych 18Wspólny przodek: oficjum 64Godziny kanoniczne 65Struktura oficjum 66Wspólna metoda modlitwy 67Katolicka Biblia 68Słownik 71Przygotowanie do sakramentu spowiedzi 88Modlitwy przed Komunią Świętą 92Bibliografia i dalsza lektura 94 wydawnictwo: Key4 stron: 120 format: 21,6×28 cm okładka: twarda rok wydania: 2021 ISBN: 978-83-950037-9-0 tytuł oryginału: Treasure and Tradition. The Ultimate Guide to the Latin Mass Polecamy produkty Mianem Mszy trydenckiej określa się jednolity porządek celebrowania Mszy Świętej, który obowiązywał w Kościele rzymskokatolickim od 1570 r. do 1969/1970 r. Swoją nazwę zawdzięcza on Soborowi Trydenckiemu (1545 - 1563), podczas którego biskupi zadecydowali o zunifikowaniu liturgii. Skodyfikowaniem rytu, przygotowaniem ksiąg liturgicznych i ich rozpowszechnieniem zajął się ówczesny papież św. Pius V. W kwestii nazewnictwa należy dodać, że termin „Msza trydencka” nie jest terminem oficjalnym, ale określeniem potocznym, podobnie jak określenie „stara Msza”. Poprawniej jest natomiast mówić o Mszy sprawowanej w „nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego”. Z kolei porządek Mszy, który pojawił się w Kościele w 1970 r., to dla odmiany „zwyczajna forma rytu rzymskiego”, kolokwialnie – „Msza posoborowa”.Do podstawowych cech Mszy trydenckiej, które jednocześnie odróżnią ją od mszą posoborowej, należą:1) Język – Msza trydencka sprawowana jest po łacinie;2) Pozycja kapłana – kapłan stoi odwrócony plecami do ludu, ale twarzą do krzyża;3) Śpiewy gregoriańskie;4) Cicho wypowiadane formuły modlitewne;5) Bogactwo gestów liturgicznych celebransa;6) Charakterystyczne rozpoczęcie Mszy – rozpoczyna się modlitwami u stopni ołtarza, dopiero po spowiedzi powszechnej i absolucji (rozgrzeszeniu) kapłan wchodzi po stopniach i rozpoczyna się introit (pieśń na wejście);7) Liturgia słowa złożona tylko z dwóch czytań (z uwzględnieniem Ewangelii);8) Kazanie, które nie wchodzi w skład Mszy Św.; może być wygłoszone nawet przed lub po liturgii;9) Zakończenie Mszy: odczytanie tzw. Ostatniej Ewangelii, czyli początku Ewangelii św. Jana dotyczącego wcielonego Słowa forma rytu rzymskiego nigdy nie została w Kościele zakazana, ale w dużej mierze wyparł ją nowy porządek Mszy (ustalony po Soborze Watykańskim II). Zapotrzebowanie zarówno kapłanów, jak i wiernych na liturgię w poprzedniej formie nie zanikło jednak całkowicie. W liście papieskim motu proprio z „Summorum Pontificum” z 2007 r. Benedykt XVI podkreślił, że oba porządki sprawowania Mszy Św. – z XVI r. i XX w. – są „dwiema formami tego samego Rytu Rzymskiego”, nie wykluczają się zatem i mogą być odprawiane we współczesnym Kościele. Wierni w pełni niezależnie podejmują zatem decyzję, w której Mszy chcą uczestniczyć. Po opublikowaniu listu Benedykta XVI wzrosła liczba Mszy odprawianych w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego, ale daleko jej do popularności i powszechności, jaką cieszy się nowy porządek liturgiczny. Msza trydencka jest sprawowana regularnie tylko w nielicznych parafiach w naszym kraju. Informator Co to jest wiatyk? Kiedy się go przyjmuje?Wiatykiem nazywa się Eucharystię udzielaną chorym znajdującym się w niebezpieczeństwie śmierci. Zgodnie z nauką Kościoła katolickiego jest to „pokarm na drogę” (KKK, 1020) dla tych chrześcijan, którzy kończą swoje ziemskie życie. Zresztą sama nazw... Przebieg chrztu bez Mszy krok po krokuW Instrukcji Duszpasterskiej Episkopatu o Udzielaniu Sakramentu Chrztu Świętego Dzieciom z 1975 r. możemy przeczytać, że „zasadniczo dzieci należy chrzcić podczas Mszy Św.”. W wyjątkowych i uzasadnionych okolicznościach zdarzają się jednak odstęps... Co oznaczają kolory szat liturgicznych? Kiedy obowiązują?W Kościele katolickim do kanonu kolorów liturgicznych należą: biały, czerwony, zielony, fioletowy, czarny i różowy. Co symbolizują poszczególne barwy? Kiedy obowiązują? Dlaczego czasami kapłani zakładają złote oraz srebrne szaty? Odpowiedzi na te ... Czy w kościele mozna robić zdjęciaCzy w kościele można robić zdjęcia? Nie sposób jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Prawo kanonicznie nie zajmuje się bowiem kwestią fotografii w ogóle. W rezultacie wszystko zależy od reguł obowiązujących w konkretnej parafii bądź na terenie... Zobacz więcej Modlitewnik Zobacz więcej Msza święta w rycie rzymskim swoimi początkami sięga apostolskiej Tradycji pierwszych wieków, rzymskiego, łacińskiego chrześcijaństwa. Ryt ten skodyfikowany przez papieża św. Damazego (366-384) i św. Grzegorza I Wielkiego (590-604), po soborze Trydenckim (1545-1563), został dany przez papieża św. Piusa V (1566-1572) całemu Kościołowi. W XX w., po Soborze Watykańskim II (1962-1965) i reformie liturgicznej, ryt ten zwany: tradycyjnym, rzymskim, gregoriańskim, łacińskim, trydenckim, klasycznym, starym, przedsoborowym nadal jest pielęgnowany przez środowiska i wspólnoty tradycyjnych katolików, duchownych i świeckich. Obecnie, zgodnie z wolą Ojca św., Benedykta XVI wyrażoną w liście apostolskim Summorum Pontificum (2007), ryt ten nazywany jest również nadzwyczajną formą rytu rzymskiego, wcześniejszą formą liturgii Kościoła katolickiego. Msza święta w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego celebrowana jest zatem z Mszału Rzymskiego św. Piusa V z 1570 r., i ponownie wydanego przez bł. Jana XXII w 1962 r., zgodnie z wolą bł. Jana Pawła II wyrażoną w dokumencie Ecclesia Dei (1988) oraz Benedykta XVI wyrażoną w liście apostolskim Summorum Pontificum w 2007 r. ******* WSPÓŁCZESNE DOKUMENTY KOŚCIOŁA TYCZĄCE TRADYCYJNEJ LITURGII RZYMSKIEJ Wskazania Episkopatu Polski (2007) - tekst polski O MSZY ŚWIĘTEJ W RYCIE TRYDENCKIM SPRAWOWANEJ W WARSZAWIE OD 1996. Za pozwoleniem (indult) Arcybiskupa Warszawskiego J. Em. Józefa Kardynała Glempa Msza święta w rycie trydenckim w Warszawie sprawowana jest od 1996. Pierwszym miejscem odprawiania mszy trydenckiej w Warszawie w latach 1996-1997 był kościół parafialny pw. Dzieciątka Jezus na Żoliborzu. W latach 1997-2000 była to kaplica rektorska pw. Niepokalanego Poczęcia NMP („Res sacra miser”) na Krakowskim Przedmieściu. W latach 2000-2001 był to parafialny kościół pw. Nawiedzenia NMP na Nowym Mieście. Kościołem sprawowania liturgii trydenckiej od 2001 do końca czerwca 2011 był rektorski kościół pw. św. Benona ul. Piesza 1 przy Rynku Nowego Miasta. Od lipca 2011 miejscem sprawowania liturgii w rycie trydenckim jest parafialny kościół pw. św. Klemensa na warszawskiej Woli ul. Karolkowa 49. Od 1996 do 2003 w powyżej wymienionych kościołach, warszawskim kapłanem sprawującym liturgię Mszy trydenckiej był ks. Prałat Jan Szymborski. Od 2003 za pozwoleniem Arcybiskupa Warszawskiego J. Em. Józefa Kardynała Glempa obowiązki te pełnił O. Krzysztof Stępowski CSsR, rektor kościoła pw. św. Benona. Od 1-go lipca 2011 decyzją Arcybiskupa Warszawskiego Kazimierza Kardynała Nycza kościołem łacińskiej liturgii jak również miejscem Duszpasterstwa Wiernych tradycji łacińskiej w Archidiecezji Warszawskiej staje się kościół św. Klemensa na warszawskiej Woli. Duszpasterską i kapłańską troską nad wiernymi korzystającymi z nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego Arcybiskup Warszawski powierza dotychczasowemu opiekunowi tego środowiska Ojcu Krzysztofowi Stępowskiemu CSsR. Celebrując tradycyjną liturgię rzymską korzysta się z kalendarza liturgicznego Mszału Rzymskiego bł. Jana XXII z 1962 a wierni Duszpasterstwa mogą również uczestniczyć w sakramencie Chrztu, Bierzmowania i Małżeństwa sprawowanych zgodnie z księgą "COLLECTIO RITUUM continens excerpta e Rituali Romano Ecclesiis Poloniae adaptato" z 1963. MSZA ŚWIĘTA TRYDENCKA (CZYTANA) W V CZĘŚCIACH Pars IPraeparatio ad MissamOrationes sub infimum gradum altarisPars Didattica Pars IIOffertoriumCanon Missae I Pars IIICanon Missae II Pars IVPater NosterCommunioAblutionis Pars VDimissioUltimum Evangelium SURSUM CORDA Społeczeństwo staje się coraz bardziej niedbałe. Widziałem już ludzi idących do warzywniaka w pidżamie i futrzanych papciach. Na koncertach muzyki klasycznej w wykonaniu światowej sławy muzyków oglądałem publiczność ubraną w dżinsy i hawajskie koszule. Trudno mi w sumie wyobrazić sobie okazję, na którą współczesny człowiek ubierałby się jakoś specjalnie. Nawet na śluby i pogrzeby ludzie przychodzą ubrani w codzienne ciuszki. Martwi mnie to, ponieważ sposób ubrania jest znakiem tego, ile szacunku mamy dla samych siebie i innych ludzi. Jeśli nie ubieramy się elegancko dla nikogo ani dla niczego, jest to oczywisty znak, że nikogo i niczego już nie szanujemy. Wesprzyj nas już teraz! Eleganckie ubranie jako ofiara Ubranie adekwatne do okazji wymaga wysiłku. Założenie porządnie wyprasowanej koszuli i krawata zamiast wymiętolonej koszulki zabiera czas. Ogolenie się zamiast straszenia szczeciną także wymaga zadania sobie odrobiny trudu. Zaczesanie sterczących włosów to kolejne drobne staranie. Właśnie te małe ofiary z czasu i wysiłku mówią innym, że są tego warci. Wierzcie mi, wiem, że to niełatwe dla mężczyzny. Naturalnie nie chce nam się podejmować tych starań. Gwarantuję jednak, że jeśli to zrobicie, poczujecie się jak milion dolarów. Poczujecie się bardziej męscy i pewni siebie. Wystrój się na Mszę! Nawet jeśli uważasz, że eleganckie ubranie nie jest potrzebne na co dzień, jest jedno miejsce w którym zawsze powinieneś być elegancki. Jest to Msza święta. Jezus, Król królów zawitał do Twojej parafii. Anioły się Go lękają, demony przed Nim uciekają, a On pojawia się na ołtarzu, podczas każdej Mszy świętej. Naprawdę, chcesz Go spotkać w japonkach i spodenkach gimnastycznych? Naprawdę chcesz powiedzieć Jezusowi: „Dla Ciebie nie warto się porządnie ubrać”? Jako społeczeństwo zmagamy się z wyzwaniem zrozumienia królewskości. Mamy wypaczone poczucie równości, które mówi nam, że nikt, niezależnie od tego kim jest, nie jest wart szacunku i oddania mu honorów. To jest zwyczajnie złe. Św. Paweł mówi nam, by oddać honor temu, komu należy. Jeśli ktokolwiek jest godny szacunku, to Jezus Chrystus, nasz Kapłan i Król. Wiem, wiem. Wszyscy inni też to „olewają”. W rzeczywistości Msza św. w twojej parafii może być odprawiana byle jak, wobec byle jak ubranych ludzi. Jednak nie jest to usprawiedliwieniem. Częścią bycia mężczyzną jest robienie rzeczy właściwych, nawet jeśli nie jest to popularne. Bądź silny, płyń pod prąd! Księża, może warto wziąć na siebie trud wyjaśnienia realnej obecności Chrystusa w Eucharystii i zachęcić wiernych, by to uszanowali sposobem ubrania? Legalizm nie jest odpowiedzią Choć jestem zdania, że każdy powinien się porządnie na Mszę ubrać, nie mam zamiaru dyktować konkretnego kodeksu ubraniowego. Nie moim zadaniem jest rekomendowanie trzyczęściowego garnituru, konkretnego koloru spodni czy noszenia brogsów. Wyjaśniwszy to, proponuję trzy podstawowe zasady eleganckiego ubrania: 1. Ubranie się powinno wymagać wysiłku. Gdy wybierasz ubranie na Mszę, nie bierz tego, co się nosi łatwo i wygodnie. W sumie, nawet lepiej, by nie było to nadmiernie wygodne. Na przykład, jeśli zwykle nosiłeś na Mszę japonki czy adidasy, załóż eleganckie, skórzane buty. Jeśli nosiłeś koszulkę polo, załóż koszulę. Jeśli nosiłeś koszulę z krawatem, dołóż marynarkę. Jednym słowem – włóż w to odrobinę więcej wysiłku, małe wyrzeczenie. 2. Twój strój powinien być ponad przeciętną. Mieszkamy w różnych miejscach a nasza kultura mówi wiele na temat tego, co jest eleganckim ubraniem. Inaczej ubierze się góral, inaczej mieszkaniec wielkiego miasta. Niezależnie od tego, gdzie mieszkamy „niedzielne ubranie” jest czymś o wyższym standardzie od codziennego. Jeśli tak samo ubierasz się na Mszę i do kina, masz problem. 3. Rób to z miłości. Najważniejsza jest Twoja motywacja. Jeśli robisz cokolwiek mając inną motywację niż miłość, tracisz czas. Często słyszę: „Bóg widzi moje serce. Widzi, że go kocham, nie muszę się stroić”. Źle! Miłość wyraża się przez akty samopoświęcenia, dary serca. Miłość nie jest uczuciem, jest wyborem by poświęcić siebie lub coś, co cenisz dla drugiej osoby. Jak powiedziałem wcześniej, eleganckie ubranie jest małym wyrzeczeniem. Powiedz Jezusowi, że Go kochasz i wyraź szacunek, podejmując wyrzeczenie – wkładając wysiłek w wybór ubrania na Mszę. Im bardziej nie masz ochoty ubierać się elegancko, tym bardziej wartościowe jest twoje poświęcenie czasu, wysiłku i wygody dla Jezusa. Konkluzja Świat może nam mówić, że nie warto ubierać się dla nikogo. Nie powinno być to jednak wyznacznikiem zachowania katolickiego mężczyzny. Powinniśmy okazywać szacunek – sobie i innym, podejmując wysiłek – szczególnie gdy chodzi o Mszę świętą. Musimy być kontrkulturowo odważni w ubiorze, nawet jeśli będą na nas patrzeć z niechęcią. Jaki jest „kodeks ubraniowy” Twojej parafii? Jak w prosty sposób możesz ubrać się nieco bardziej elegancko, ponad przeciętną, na Mszę? Sam Tłumaczenie: Bogna Białecka

msza trydencka jak się ubrać